Terroryzm - rodzaje

images (1)

1. Zbrojny - Najczęściej kojarzony z pojęciem „terroryzm”. Polega na fali ataków sabotażowych, dywersyjnych lub zaczepnych, mających na celu zaszantażowanie lokalnej społeczności lub administracji sprawującej władzę na danym terytorium w celu spełnienia swoich żądań. Jego zaprzestanie jest związane ze spełnieniem postulatów terrorystów. Popularny pośród skrajnych grup fundamentalistycznych lub politycznych (IRA, ETA, Al-Kaida, Bejtar), które nie są w stanie dojść do realizacji swoich postanowień innymi metodami.

2. Ekonomiczny - Ten typ terroryzmu to szantażowanie danej grupy społecznej poprzez restrykcje finansowe, kontrybucje, lichwę lub wszelakie należności materialne. Powszechnie jest praktykowany przez banki, wielkie międzynarodowe koncerny, bądź przez zwyczajnych „podwórkowych oszustów”. Często wiąże się z groźbami kary sądowej za niespłacenie swoich żądań. Terroryści ekonomiczni, aby działać skuteczniej, zazwyczaj przekupują aparat prawniczy, bądź działają na krawędzi prawa wykorzystując luki w ustawach i aktach.

3. Medialny - Często jest związany z terroryzmem ideologicznym. Mechanizm jego jest w zasadzie podobny do ideologicznego z tą różnicą, że tutaj hasła są przesyłane drogą przekazu medialnego wprost, lub przy użyciu ukrytych symboli w nadawanych audycjach. Stosowany jest przez samodzielne wielkie koncerny medialne, wpływowe grupy z dostępem do popularnych środków masowego przekazu, lub mniej wpływowe grupki przy pomocy własnych, niskobudżetowych mediów.

4. Społeczny - Pewna hałaśliwa część społeczności próbuje wymusić na „reszcie” swoje poglądy, zamiłowania, sympatie czy opinie. Jest często związany z terroryzmem medialnym i ideologicznym, czasem też zbrojnym.Popularny pośród sekt, grup religijno-politycznych (takich jak SS – Sekta Smoleńska), działaczy LGBT, feministek, lewaków czy modernistów.

5. Ideologiczny - To szantażowanie danej społeczności w celu przyjęcia określonej ideologii, doktryny politycznej lub wyznania. Polega on na fali oszczerstw przeciwko osobom spoza „pożądanego” „kręgu ideowego”. Kłamstwa mają wywołać negatywne skojarzenia wobec szkalowanej grupy, często oskarżając je o przyczynianie się do terroryzmu „zbrojnego”. Ten typ terroryzmu popularny jest pośród lewackich organizacji takich jak „Antifa” czy „Nigdy Więcej”, choć stosują go także moderniści katoliccy, komuniści i republikanie.

Kryterium metod walki terrorystycznej umożliwia wyodrębnienie terroryzmu:

1. klasycznego - wykorzystującego broń konwencjonalną,

2. superterroryzmu - opierającego się na wykorzystaniu środków masowego rażenia

3. cyberterroryzmu - używającego technik informatycznych.

4. Ze względu na działający podmiot

Terroryzm polityczny :

- terroryzm agenturalny – terroryści są inspirowani, sponsorowani i sterowani przez obce państwo

- terroryzm ideowy- terroryści poprzez zbrodnie starają się wcielać w życie idee które wyznają

Terroryzm niepolityczny:

- terroryzm kryminalny- działania mafii i gangów

- terroryzm szaleńców

5. Ze względu na cel ataku:

Terroryzm ekonomiczny- akty sabotażu i dywersji polegające na wyrządzaniu szkód i zniszczeń(podpalania, eksplozje ładunków wybuchowych)

Terroryzm indywidualny- akty przemocy skierowane przeciwko konkretnym i określonym przez terrorystów osobom (zamachy, mordy polityczne, porwania)

Terroryzm masowy- akty przemocy skierowane przeciwko anonimowym i przypadkowo wybranym ofiarom (porwania samolotów, branie zakładników, wysadzanie w powietrze obiektów publicznych)

6. Ze względu na taktykę walki:

Terroryzm represywny- akty przemocy i gwałtu stosowane przez reżimy polityczne celem zastraszania własnego lub okupowanego narodu ( bliższe więc pojęciu „terror”) lub przez ruch polityczny (rewolucyjny, nacjonalistyczny, religijny) celem utrzymania jedności organizacji i wymuszenia poparcia

Terroryzm defensywny- przemoc mająca miejsce podczas walki z najeźdźcą, przemoc stosowania celem powstrzymywania zmian społecznych i obrony istniejących wzorców kulturowych, także działania odwetowe, a więc kontr terror

Terroryzm ofensywny- działania, których celem jest dokonanie zmian politycznych i społecznych poprzez polityczny szantaż i wymuszenie określonych działań na rządzących, zmierzanie do zmiany istniejącego porządku na inny, np. poprzez przygotowanie sytuacji rewolucyjnej.

Rodzaje terroryzmu międzynarodowego:

1. Terroryzm państwowy- charakteryzuje się sponsorowaniem ruchów terrorystycznych i bezpośrednim zaangażowaniem się państwa w kampanie lub incydenty terrorystyczne. Angażuje głównie grupy działające z upoważnieniem radykalnych władz regionalnych, jest on również stosowany przez władze globalne.

2. Terroryzm dysydencki- dysydenccy terroryści wybierali obiekty krajowe, które miały symboliczne powiązania międzynarodowe. Niektóre z tych ataków wykonywano w celu wyrażenia solidarności z zagranicznymi ruchami lub grupami demograficznymi; inne ataki kierowane były przeciwko zagranicznym wrogom. Przykładem krajowej terrorystycznej grupy dysydenckiej zaangażowanej w międzynarodowy terroryzm jest Omega 7. Była ona odpowiedzialna za więcej niż 50 bombardowań i prób dokonania zabójstw w Stanach Zjednoczonych wobec dyplomatów kubańskich i przedstawicieli firm prowadzących interesy z Kubą.

3. Terroryzm religijny- jest typowym przykładem międzynarodowego środowiska terrorystycznego lat dziewięćdziesiątych i współczesnego. Wiele aktów przemocy umotywowanych religijnie jest wynikiem odrzucenia tradycyjnych ideologii świeckich, takich jak marksizm, a także rozczarowania nacjonalistycznym sentymentem panarabskim. Operacyjnie, pan islamska siatka taka jak Al Kaida, wpłynęła na znaczny wzrost ponadnarodowych radykalnych islamskich komórek terrorystycznych.

4. Terroryzm lewicowy- ruchy zbrojne lewego skrzydła w znacznym stopniu ukształtowały międzynarodowe środowisko w okresie od lat sześćdziesiątych do osiemdziesiątych. Atakowali zachodnie obiekty „imperialistyczne” w kraju lub w państwach daleko położonych od miejsca podstawowej przyczyny powstania ruchu rewolucyjnego.

5. Terroryzm prawicowy- zakres działań stosunkowo niski. Nie występuje stały cykl działań terrorystycznych prawicy na skalę międzynarodową, jak w przypadku terroryzmu lewicowego. Ma charakter idiosynkratyczny w tym sensie, że ruch prawicowy jest mocno związany ze środowiskiem politycznymi i kulturalnymi własnych krajów. Nie ma ponadnarodowego ruchu prawicowego od czasów faszystowskiego ruch w latach trzydziestych i czterdziestych, nowi ekstremiści prawicowi nie mają zatem wspólnego źródła ideologicznego, które motywowałoby ich do utworzenia ruchu o charakterze globalnym. Rzadko angażują się w międzynarodowe działania terrorystyczne i nie ustanowili ważnej międzynarodowej siatki terrorystycznej. Nie stanowi ważnego czynnika na arenie międzynarodowej.

6. Terroryzm kryminalny- Członkowie tradycyjnych organizacji przestępczych takich jak włoska mafia albo chińska Triada, są raczej reaktywni i anonimowi w swojej politycznej agitacji. Rzadko byli zamieszani w międzynarodowe działania terrorystyczne. Rzadko szukają rozgłosu dla swoich przestępczych interesów, o ile nie widzą zagrożenia ze strony rządów, które próbują położyć kres ich przestępczym przedsięwzięciom. Terroryzm tradycyjnych organizacji przestępczych nie stanowi ważnego czynnika na arenie międzynarodowej.

Źródło:

1. Hołyst B., Terroryzm - T.1, Lexis Nexis, Warszawa 2010 r.

2. Hołyst B., Terroryzm - T.2, Lexis Nexis, Warszawa 2010 r.

3. Hoffman B., Oblicza terroryzmu, Fakty, Warszawa 2001 r.

4. Liedel K., Terroryzm – Anatomia Zjawiska, Wydaw. Naukowe Scholar i Collegium Civitas Press, Warszawa 2006 r.