Terroryzm - przyczyny

Kryterium motywacji i celów politycznych jest najczęściej wykorzystywane przez autorów do analizy terroryzmu. Jednym z przykładów jest klasyfikacja według "głównego czynnika", wokół którego powstaje konflikt skutkujący terrorystyczną przemocą. B. Bolechów wyróżnia,

po pierwsze, terroryzm nacjonalistyczny (etniczny, rasowy) - np. ETA, PKK, separatyści korsykańscy;

po drugie, terroryzm religijny w postaci trwałego konfliktu religijnego - np. algierska GIA, egipska Grupa Islamska lub terroryzmu sekt religijnych o celach politycznych - np. japońska Najwyższa Prawda, amerykańscy chrześcijańscy suprematyści;

po trzecie, terroryzm nacjonalistyczno-religijny - np. palestyński Hamas, terroryzm kaszmirski oraz

po czwarte, terroryzm "czystej ideologii" w postaci terroryzmu lewackiego - anarchiści, trockiści, maoiści itp. - np. RAF, Action Directe oraz terroryzmu skrajnej prawicy - nacjonalistyczny, rasistowski, nazistowski itp. - np. włoski Front Narodowy, niemiecka NSDAP/AO, część grup "prawicy chrześcijańskiej" w USA. Po piąte, terroryzm parapolityczny w postaci ekoterroryzmu - np. kanadyjska Earth First!, amerykańska EMETIC; terroryzmu antyaborcyjnego - głównie w USA i w Kanadzie; terroryzmu obrońców praw zwierząt (Animal Liberation Front (ALF) w Ameryce Północnej i Europie Zachodniej).

Terroryzm może powstać na kilku podłożach. W pierwszym wypadku bardzo ważne są kwestie społeczne i psychiczne, bowiem czasem geneza terroryzmu jest efektem braku możliwości zaspokojenia potrzeb określonej grupy, co z kolei generuje poczucie krzywdy, a w dalszej perspektywie frustrację, która przeradza się w terroryzm.

Zachowania ludzi w dużej mierze posiadają motywację psychologiczną – w grę wchodzą towarzyszące człowiekowi emocje. Jeśli dawka negatywnych emocji przekroczy pewną granicę, wówczas nagromadzona złość i frustracja może zostać rozładowana poprzez skrajne zachowanie, np. działania terrorystyczne, które przykują uwagę opinii publicznej. Nagromadzenie frustracji będącej wynikiem bezsilności, niemocy ludzkiej i skrajnego poczucia krzywdy mogą leżeć u podstaw decyzji o atakach terrorystycznych – jeśli inne metody zostają wyczerpane w walce o realizację danych postulatów, wówczas w grę wchodzi terroryzm jako środek ostateczny.

Wyżej wspomniane czynniki natury psychologicznej są tym groźniejsze, im bardziej wzmocnione zostaną bazą ideologiczną.

Kolejną przyczynę terroryzmu stanowi fundamentalizm religijny. Widać to wyraźnie na przykładach silnie rozwiniętych organizacjach terrorystycznych

w świecie islamskim, gdzie stosowanie tego typu działań jest częściowo usankcjonowane przez religię (bądź interpretację jej fundamentalnych zasad). Terroryzm wynikający z tego typu pobudek jest szczególnie groźny, bowiem łączy się często z fanatyzmem i szczególną bezwzględnością w działaniu.

Wreszcie dochodzi jeszcze trzeci bardzo ważny czynnik – natury politycznej, przyczyniający się do rozwoju terroryzmu. Tym samym należy zauważyć, iż terroryzm bywa po prostu instrumentem walki politycznej, jest stosowany jako środek tej walki. Rywalizacja pomiędzy poszczególnymi grupami interesu przyczynia się do wykorzystania terroryzmu, gdyż stanowi on skuteczny sposób zastraszenia przeciwnika i wymuszenia na nim odpowiednich ustępstw.

#terrere